De buiten samentafel: ‘Wonen zonder diagnose’

We mochten buiten komen tafelen met  Simone en Maryse. Marco,  Simone en ik zijn oud collega’s en kennen elkaar via Stichting Else.

En daar zaten we dan. Voor het huis van Maryse op een warme zomeravond, vlak naast de appartementen voor begeleid wonen.

Het deed warm aan, niet alleen door het weer.
De hartelijkheid van Simone en Maryse en de prachtige groene omgeving pasten daarbij.
Ik had eten en drinken meegenomen en bij aankomst stonden de tafels en stoelen al klaar.
Met totaal 8 mensen gingen we samentafelen.

Simone heeft een bedrijf met haar man Pierre. Samen met 11 collega’s organiseren ze al jaren ambulante zorg voor ouders en kinderen. Puur persoonlijk.

Simone werd op de hoogte gesteld dat er een kavel te koop stond met een maatschappelijk doel. Gegrepen door het idee ging ze in overleg met Pierre en ze gingen ervoor, begeleid wonen naast ambulante zorg. Maryse, die al jaren met Simone en Pierre werkt zag het ook zitten.

Een aantal jaar geleden is er een grote woning neergezet. Maryse is daar gaan wonen met haar man en 2 kinderen. In de andere helft van het gebouw kunnen mensen een appartement huren. Het gebouw geeft ruimte aan 6 appartementen. Beschikbaar voor mensen die dat nodig hebben.

Maar wie dan?
Als iemand begeleid wonen nodig heeft en er is een woning beschikbaar dan gaan Simone en Maryse samen met collega’s bespreken of dat mogelijk is binnen de woongroep.

Welke diagnose moet iemand dan hebben?
Dat maakt eigenlijk niet uit vertelt Simone. Er wordt gekeken naar een persoon die begeleid wonen nodig heeft en of het zou passen binnen de huidige groep. Of je nu 15 of 70 bent. Er is altijd iemand overdag en ’s avonds aanwezig als de bewoners hulp nodig hebben of vragen hebben.

Een samentafelaar vroeg aan Maryse, heb je niet het idee dat je 24/7 aan staat?
Oh nee hoor, vertelt Maryse, er is begeleiding en als ik zelf niet werk kan ik in geval van nood bijspringen. Ja, ik hou mijn telefoon ’s nachts wel naast me voor calamiteiten maar voor de rest kan ik werk goed scheiden van privé.

Wat doen de bewoners dan de hele dag?
Iedereen heeft werk, vrijwillig of school. Daarnaast is er begeleiding als ze thuis komen. Met elkaar wonen en leven. Tuurlijk zijn we afhankelijk van gelden van diverse instanties zoals via de wet Langdurige zorg of de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Als de goedkeuring indicatie niet binnenkomt, dan kan iemand daar niet blijven wonen. Dan gaan we op zoek naar een andere plek, we laten de mensen niet los, dan gaan we door op ambulante basis als dat nodig is.

Kunnen mensen ook op de wachtlijst voor een woning bij jullie?
Nee zegt Simone, daar doen we niet aan, die mensen moeten in hun leven al zo vaak wachten. Dan moet er door worden gezocht, als er plaats is, dan kan iemand komen.

En zo hebben we 2,5 uur doorgepraat over leven, naar elkaar omkijken, jezelf mogen zijn en rekening houden met anderen.
Wat een fijne plek, waar je begeleid kan wonen als je dat nodig hebt, gewoon als mens, zonder stempel.

Voor ons een voorbeeld van een prachtig kleinschalig initiatief!

Marco en Pamela